بسم رب الشهدا و الصدیقین

سلام به همه ... خیلی نکته ی مهمیه ها! همین که پیامبر ما وقتی داشت میرفت ، به جای هر حرف دیگه ای که می تونست بزنه ، گفت: امّتی....

پی نوشت: حقیقت رو میگن به خاطر حجابش نمیشه شناخت... چون پنهانه... اما این روزا انگار حقیقت رو از شدت وضوح و روشنی نمیتونیم ببینیم... وقتی خوب به ماجراهای زندگی هامون نگاه کنیم ، خیلی شبیه خاله بازی های بچگی ان که ادمهاش بزرگ شدن و اسباب بازی های پلاستیکی اش ، واقعی!! نتیجه ی اخلاقی اش اینه که پس اصولا مسئله چیز دیگری است... دنبال حقیقت باید جای دیگه ای بود غیر از این گذر پر زرق و برق. جایی درباره مصلحت و حقیقت می خوندم:

بعضی خیال می کنند که مصلحت در مقابل حقیقت است ، در صورتی که مصلحت هم یک حقیقت است . اصلا حقیقت و مصلحت از هم جدا نیستند. مصالح پنداری و شخصی است که بد است. وقتی مصلحت شخصی نیست وقتی مصلحت مردم و مصلحت کشور است این می شود یک امر مقدس ، یک امر خوب، یک چیز عزیز، چرا ما باید از آن فرار کنیم؟خود مصلحت هم یکی از حقایق است. اینجور نیست که هر چه اسم مصلحت رویش بود، این یک چیز منفی ای باشد. بعضی اینجور خیال می کنند: آقا مصلحت اندیشی نکنید؟ خوب، بله، گاهی انسان مصلحت اندیشی می کند. خود مصلحت اندیشی یکی از حقایقی است که باید به آن توجه داشت ، این جزو مسلمات و واضحات اسلام است. صلاح نیست گاهی اوقات انسان یک چیزی را علنی کند فرض کنید یک نقطه اشکال کوچکی هست این را ده برابر بزرگش کنند، مایه ناامیدی و مایه سیاه نمایی و اینها قرار بدهند، چه لزومی دارد؟ خوب، انسان این را به شکل دیگری حل می کند بنابراین موضع نگرفتن علنی، ناشی از این علل منطقی و معقول است .

توجه بکنید در این اظهاراتی که برزبان می آورید در طرف مقابل ، دشمن از روی غفلت خود یک پیام غلطی دریافت نکند. چون گاهی اوقات ما قصد بدی هم نداریم اما طوری حرف می زنیم که طرف مقابل از حرف ما دچار اشتباه می شود ، خیال می کند که یک گرایش طرفدار او در بین این مجموعه وجود دارد آن وقت تشویق می شود و روحیه پیدا می کند ، مواظب باشید دشمن روحیه پیدا نکند. این طور نیست که همه کسانی که به دشمن کمک می کنند، کسانی باشند که دشمن را شناخته اند و نقشه کلی و مهندسی کلان او را نسبت به نظام دانسته اند و عالما و عامدا به او کمک می کنند؛ نه عده ای هم هستند که اگر به آنها گفته شود شما دارید به دشمن کمک می کنید ، حاضرند یقه خودشان و شما را بگیرند و پاره کنند و بگویند این حرفها چیست؟ این ها واقعا هم با دشمن مخالف و بدند. اگر شما مهندسی کلی و کلان نظام را در نظر داشته باشید، از این پرهیز خواهد شد. هر کس متوجه خود و مراقب خود و رفتارش باشد، از اینکه نادانسته و ناخواسته کمک دشمن باشد، پرهیز خواهد کرد. وقتی حروف کلمه یا جمله ای در جدول گذاشته می شود، باید عبارتی درست شود. بعضی ها نمی دانند حرفی که دارند در این خانه می گذارند، مکمل آن عبارت است. تمهیداتی فراهم می شود و این ها می آیند این حرف را در این خانه می گذارند-« وهم یحسبون انهم یحسنون صنعا»- دلیل و استدلالی هم برایش درست می کنند، اما توجه ندارند که این حرف ؛ آن کلمه یا جمله پانزده حرفی جدول را یک قدم به تحقق نزدیک کرد. مثل یک پازل که جاها معین است و معلوم است که چه قطعه ای کجا باید گذاشته شود. نادانسته از من نوعی می خواهند که این قطعه را اینجا بگذارم ، من هم فکر می کنم اشکالی ندارد، غافل از اینکه وقتی این جزء با آن نود جزء دیگر همراه شد، ان شکل ظاهر می شود و من کمک کننده به تشکیل آن بوده ام! بعضی این طور عمل می کنند.

مثلا اگر دشمن بخواهد برای تحقق آرزوی بزرگ خود- که ریشه کنی جمهوری اسلامی و پایین آوردن پرچم اسلام از قله این کشور است- طراحی کند،طبیعتا طراحی ،اجزا و مقدماتی دارد. ایجاد اختلاف، ایجاد بی ایمانی، ایجاد مشکلات برای مردم، عمیق کردن فاصله طبقاتی، ترویج فساد، بدبین کردن مردم به مسئولان، دستگاه های ضابط و انضباط بخش را از حیثیت انداختن- مثل از حیثیت انداختن قوه قضائیه، از حیثیت انداختن شورای نگهبان، از حیثیت انداختن مجلس، از حیثیت انداختن دستگاه های گوناگون- همه جزو اجزاء اینهاست. بعضی ها به این بخش کمک می کنند، بدون اینکه به ارتباط این بخش با دیگران توجه کنند، این بر اثر عدم بصیرت است...

صلوات با عجل فرجهم فراموش نشه- شهادت نصیبتون

یاعلی مدد