بسم رب الشهدا و الصدیقین

سلام دوستان، فردا برای دانشگاه سمنان یه روز خیلی خاصه، قراره یکی بیاد که نمیشناسیمش! از همین الان دلم براش تنگ شد!! راستش تازگی ها یه جمله ای خوندم از شهید سید حسین علم الهدی: سعی کنید مفید باشید، نه مهم. به نظرم جمله ی قابل تأملی اومد، با یکی از رفقا سرش بحث میکردیم، میگفت: وقتی فکرکرده به این نتیجه رسیده که هر آدمی مفید باشه ، مهم هم هست! (محض ریا ، دلتون آب بشه، حسودی تون شه(!)‌ کنار مزار شهید بودیم و...) بهش گفتم: نه آبجی، همین داداشمون که شهید گمنامه، مفید بوده ، اما مهم ...؟ بعد هردومون ییهو به این نتیجه رسیدیم که پس مهم بودن رو باید تعریف کرد! مهمِ دنیایی میشه همین شهرت که برای همه مصداقش آشناست، اما یه جور دیگه هم میشه مهم بود،‌مثل همین شهدای گمنام!! حالا حکایت اینه:

هر ادم مهمی لزوما مفید نیست اما یه ادم مفید ، حتما مهمه!

پ.ن: حکایتی شده ، سخن حضرت حافظ... غزلی خوندم امشب که آشناست اما ... حکایتی شده برای این دل! امشب استاد میفرماید:

گفتم غم تو دارم ، گفتا غمت سرآید / گفتم که ماه من شو، گفتا اگر برآید/.../گفتم خوشا هوایی کز باد صبح خیزد/ گفتا خنک نسیمی کز کوی دلبر آید/...

کیف خوندن این غزل بمونه برای خلوت خودتون!

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

یاعلی والتماس دعا